7 เทคนิคการปรับตัวสำหรับน้องๆ ที่ไปศึกษาต่อต่างประเทศ

เมื่อน้องๆไปเรียนต่อต่างประเทศในช่วงแรกน้องๆมันจะเกิดคำถามในหัวตัวเองว่า “ทำไมเราต้องมาอยู่ที่นี ทำไมเราต้องออกจากบ้านมาอยู่ไกลบ้าน ในที่ๆไม่คุ้นเคยแบบนี้ด้วย” ในช่วงแรกๆ นั้นน้องๆอาจจะเกิดอาการนอนไม่หลับ เพราะแปลกที่ มีความรู้สึกอยากจะคุยกับคนที่บ้าน หรือมีความรู้สึกอยากจะกลับบ้านเอาซ่ะเดียวนั้นเลย ส่วนข่าวดีก็คิดอาการแบบนี้จะไม่คงอยู่ตลอดไปมันจะมีอาการแบบนี้เป็นระยะเวลาไม่นาน สิ่งที่น้องๆควรจะทำคือพยายามอดทนต่ออาการ Culture Shock ไปให้ได้

หลังจากน้องผ่านช่วงแรกที่มีอาการ Culture Shock ไปได้แล้ว น้องๆจะเริ่มมีความรู้สึกว่า “ที่ๆน้องๆอยู่ก็มีความน่าสนใจเหมือนกันน่ะ” และความรู้สึกต่างๆของน้องๆก็จะเริ่มเปลี่ยนไป ไม่ว่าจะเป็นผู้คน อาคารบ้านเรือน วิถีชีวิต วัฒนธรรมต่างๆ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เข้ามาในชีวิตในช่วงนี้จะดูน่าสนใจและดูน่าตื่นเต้นไปเสียหมดในสายตาของน้องๆ พยายามมีความสุขและปรับตัวเข้ากับ วัฒนธรรมใหม่ๆให้ได้ แล้วน้องๆจะมีความสุขในการศึกษาต่อในต่างประเทศ

ในตอนนี้น้องๆ จะเริ่มปรับตัวเข้ากับวัฒนธรรมใหม่ๆได้แล้ว และเริ่มจะแฮปปี๊กับชีวิตใหม่ในต่านประเทศ น้องๆจะได้รู้จักเพื่อนใหม่ ได้ไปเที่ยวปาร์ตี้สังสรรค์ พบปะเพื่อนใหม่มากมาย ถือได้ว่าเป็นช่วงที่แฮปปี๊ที่สุดของการไปเรียนต่อต่างประเทศเลยล่ะ ในช่วงนี้ทางเราแนะนำว่าน้องๆ ไม่ควรจะสนุกสุดเหวี่ยงจนเกินไปจนลืมโฟกัสเรื่องการเรียน เพราะน้องๆไม่ควรจะลืมว่าเป้าหมายที่น้องๆมาต่างประเทศคืออะไร

ในช่วงนี้น้องๆ ก็จะเริ่มเข้าสู่ช่วงเปิดภาคการศึกษา น้องก็จะพบว่าทุกสิ่งทุกอย่างนั้นมันช่างแตกต่างจากการเรียนที่ประเทศไทยมาก ในช่วงนี้เป็นช่วงที่น้องๆจะเกิดแรงกระตุ้นในการเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างมาก และยังมีแรงบันดาลใจอะไรใหม่ๆเกิดขึ้นตลอด น้องๆจะมีแรงฮึกที่ว่า “ฉันจะต้องประสบความสำเร็จในชีวิตให้จงได้ ต้องนำใบปริญญากลับไปฝาคุณพ่อคุณแม่ให้ได้” อะไรประมาณนี้โดยในช่วงนี้ทางเราแนะนำให้น้องๆ พยายามจดจำความรู้สึกในช่วงนี้และเก็บไว้เป็นพลังในการตั้งใจเรียนให้สำเร็จ

เป็นเรื่องที่โชครายหน่อยที่แรงบันดาลใจในการตั้งใจเรียนจะอยู่กับน้องๆ ได้ไม่นาน เพราะหลังจากที่น้องๆ ได้เริ่มเรียนไปซักระยะน้องๆ จะได้พบกับบทเรียนมหาโหด การบ้านมหาศาลที่จะถาโถมเข้ามาใส่น้องๆ จนน้องๆอาจจะเกิดคำถามกับตัวเองว่า “เราจะก้าวผ่านจุดที่ยากลำบากนี้ไปได้อย่างไร?” น้องๆจะเริ่มหมดหวังทำให้น้องๆเริ่มสิ้นหวังและสับสนกับการเรียนต่อในต่างประเทศ ขอให้น้องๆ อดทนและผ่านช่วงนี้ไปให้ได้

หลังจากนั้นน้องๆ จะเริ่มกลับมามีความรู้สึกคิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อแม่ คิดถึงเพื่อน และน้องๆจะเริ่มถามตัวเองอีกครั้งว่า “นี่เรามาทำอะไรที่นี่ เราอยากจะอยู่ที่นี่จริงๆหรอ” นี่คือสิ่งที่น้องๆ จะต้องรับมือกับมันและผ่านมันไปให้ได้ มีคนมากมายที่เคยผ่านจุดนี้ไปได้ ทำไมน้องๆ จะไม่สามารถผ่านมันไปได้ล่ะ

หลังจากที่น้องๆ ได้ก้าวผ่านช่วงเวลาที่เลวร้ายมาได้แล้ว หลังจากนี้น้องๆจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของสังคมนั้น ทุกอย่างจะเริ่มกลายเป็นเหมือนกิจวัตรประจำวันของน้องๆ และน้องจะเริ่มรู้สึกตัวว่า ที่นี้ก็ไม่ค่อยต่างจากที่ประเทศไทยมากนัก และน้องๆจะเริ่มกลับมามีความสุขกับชีวิตการเรียนต่อต่างประเทศ